Beatrijs is opgegroeid op de Veluwe. Haar vader was predikant. Ook heeft ze een deel van haar jeugd doorgebracht in Brazilië. Ze studeert theologie met vakken als geschiedenis, sociologie en psychologie. Voor haar studie doet Beatrijs onderzoek in Brazilië: ‘Hoe vinden vrouwen binnen de pinkstergemeente hun weg in verhouding tot mannen?’ Bijvakken die ze volgt zijn ‘Migratie in de Westerse samenleving’ en ’Missiologie, dat communicatie buiten de eigen geloofsgemeenschap betekent.’
Beatrijs licht toe: “Ik ben geen theoloog om op een dogmatische manier uit te leggen hoe het bedoeld is. Het zit bij mij veel meer in de sociaal activistische vraag achter het geloof. Wat brengt het mensen? Hoe kan geloof of een geloofsgemeenschap mensen in marginale posities helpen? Ik wil mensen inspireren om zelf te gaan zoeken wat zij als mens kunnen bijdragen en ze losmaken uit het benauwde leventje thuis.” Dat is ook haar eigen rode draad in haar loopbaan. Ze vertelt: “Ik ervaar dat iedereen zijn talenten meekrijgt. Ik heb de kans gehad door studie en alle ontmoetingen om dit mooie vak te mogen beoefenen.”
Training is mijn grootste uitlaatklep
Beatrijs heeft al vijftien jaar haar eigen bedrijf ‘Vindplaatszingeving’. Haar productaanbod ligt in masterclasses, workshops en persoonlijke consulten geestelijke verzorging. Negen jaar geleden is ze vanuit Voorschoten naar Brabant gekomen en gestart als geestelijk verzorger in het Bravis ziekenhuis in Roosendaal. Daarna werkte ze in de ouderenzorg in de regio Roosendaal en kwam ze na wat omzwervingen in de grotere regio Oosterhout terecht in de ouderenzorg. Hier kon zij zichzelf niet meer vinden in de koers van het bedrijf. Ze vertelt: “Het ging naar mijn idee niet meer over de mens en zorgvuldige zorg. Het werd me te kil.”
Nu werkt ze sinds juli als geestelijk verzorger in het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht. Daarnaast zet ze zich in voor Zinvol als gebiedscoördinator en geestelijk verzorger. Scholing geven aan teams van artsen en verpleegkundigen en collega geestelijk verzorgers vindt ze het allerleukst. Een voorbeeld hiervan is haar bijdrage aan de masterclass ‘Zingeving en spirituele zingeving in de palliatieve zorg’. “Het leuke van trainen vind ik de creativiteit die ik er in kwijt kan. Ik maak alle materialen zelf. Ook wil ze mensen op een verrassende manier laten nadenken. Zaken écht impact laten maken. Dan komen de deelnemers tot bloei,” vertelt Beatrijs enthousiast.
Ontrafelen van de knopen
“Mensen praten vrij makkelijk” is haar ervaring. “Alles wat net aan de oppervlakte ligt, komt wel boven.Mijn uitdaging ligt in het ontrafelen van de knopen. Waar schuurt het? Waar liggen de pijnpunten? Ik wil helder met ze meedenken vanuit nabijheid. Je gunt ze dat ze net wat dieper kunnen gaan.” Beatrijs vervolgt: “Ik leg veel van mezelf in zo’n gesprek. Ik laat mensen op een nieuwe manier naar hun eigen verhaal kijken. Als het om pijn en verdriet gaat, blijf ik volledig aanwezig bij de pijn van de ander. Echt in nabijheid zijn en meevoelen. ‘Medemenselijkheid’ is een mooie term die omvat wat ik doe. Ik wil jouw verhaal samen met jou begrijpen.”
Naast luisteren ben ik in mijn rol als gebiedscoördinator, ook aan het regelen. Ik leg contacten in de wijk Oosterhout. Ik train ander hulpverleners en vrijwilligers. Ik geef een presentatie bij het Alzheimer Café. En recent ben ik met een collega gestart met een ‘gespreksgroep zelfcompassie’ in Oosterhout. Als geestelijk verzorgers hebben we het over existentiële zingeving. De vraag: ”Waar hoop je op?” is zo’n kostbare vraag om verlangens bloot te leggen. Het is voor Beatrijshaar tweede natuur geworden om met zingeving bezig te zijn. Als er ethische of geloofszaken spelen, is Beatrijs ook een belangrijke gesprekspartner.
Anders naar mensen leren kijken
Beatrijs leerde als jong meisje al anders te kijken naar mensen. Ze is heel sensitief. In het dominee gezin verbleven vaak voor langere tijd psychisch kwetsbare mensen. Haar moeder was psychisch ook een kwetsbare vrouw. Beatrijs heeft gaandeweg geleerd om te leren luisteren. “We geven vaak meteen een oordeel. Zo zitten we als mens gewoonweg in elkaar.” zegt Beatrijs lachend. Maar het gaat meer om vragen als: “Wat beleef je in contact? In de ontmoeting van mens tot mens?” Beatrijs vervolgt: “Ik kom iets voor en met je doen. Ik hoop dat naar boven komt waar het echt om draait. Ik hoop dat ze weer een beetje kunnen ademhalen.” Soms zeggen ze: “kom nog eens langs.” “Soms kunnen ze er de vinger niet opleggen, maar hebben ze die nacht na het gesprek wel opeens als een roos geslapen.”
Dubbele zelfzorg
Beatrijs heeft vier kinderen en is recent gescheiden. Ze worstelen enorm met levensvragen. Ze vinden antwoorden bij vrienden, mentoren en coaches op school en ik wil er écht voor hen zijn. Ze vervolgt: “Dat kan alleen als ik niet ben leeggelopen op mijn gesprekken. Ik open graag deurtjes, maar weet dat de problemen van de mensen zelf zijn. Ik kom verdrietige verhalen tegen. Wat mensen lamslaat is wanneer ze niets kunnen doen. Het overzicht is weg. Juist daar kan ik inspringen. Ik kan er zijn, luisteren en overzicht geven.” Beatrijs probeert zich positief op te laden door veel te sporten en gezond te leven ter compensatie. “Ik ben veel buiten, hou van tekenen, meditaties en stedentrips.” vertelt ze. ”Ik doe veel om veel van mezelf te kunnen geven. Ik ben er heel erg van bewust als je dit werk doet dat je aan dubbele zelfzorg moet doen.”
Werken met rituelen
Voor Beatrijs zijn rituelen belangrijk. Ze vertelt: “Met mijn kinderen heb ik rituelen gecreëerd rondom voor hun belangrijke momenten als vakanties en feestdagen. Een kaasje aansteken voor het eten en zeggen waar je dankbaar voor bent.” “In elke stad waar ik kom, probeer ik verbinding te maken met de poëtische spreuken op de muur. In mijn nieuwe huis ben ik iedere ruimte binnengegaan met een reinigingsritueel. Ook als ik geld krijg, sta ik bewust stil en bedank ik daarvoor.” Bij katholieke mensen werk ik ook vaak met rituelen, terwijl het bij protestantse mensen meer om teksten gaat uit de bijbel, ” vertrouwt Beatrijs me toe.
In de ouderenzorg heb je veel te maken met mensen met rouw en verlies en mantelzorgen in de dagelijkse situatie. In het ziekenhuis zit je in een crisissituatie. Hier staat het verlies van zin op de voorgrond en lijden en rouw. Beatrijs wint dan vertrouwen door open en duidelijk te zijn. Altijd met een vriendelijk gezicht. Ze neemt iets van de gezonde wereld mee. In de thuissituatie is dat weer anders. Mensen die worstelen met rouw en eenzaamheid bijvoorbeeld. Het leven wordt dan heel dof. Ze gaat dan de rouw verkennen: “Wat ben je nog meer kwijt omdat je iemand bent verloren?” Dan bouw je wel een band op en vaak werk ik met een vast protocol.”
Beatrijs vertelt: ”Ik ben in de regio ook voorganger in de kerk. Daar doe ik soms hetzelfde als op mijn werk. Ik leg de link naar Bijbelteksten en wat mensen meemaken in het dagelijks leven.”
Zinvol voor onbeantwoorde levensvragen
Beatrijs: “Mijn ambitie voor Zinvol is de juiste hulp op de juiste plek. Het bestaansrecht ligt bij de mensen die ons uitnodigen voor een gesprek. Laten we landelijk onze krachten bundelen als centrum voor levenskracht, maar niet onze bescheidenheid verliezen. Luister heel goed waar behoefte aan is. Soms is er ook iets anders nodig, zoals bijvoorbeeld een goedlopend buurthuis of een schone wijk.” “Heb je onbeantwoorde levensvragen? Zinvol!” is voor Beatrijs de slogan, waar Zinvol voor staat.
Tekst: Jessie Vermeer
